Hoe praat ik over kanker met grootouders?

Img_GP_main_ds_main.jpg

Grootouders spelen hier vaak een belangrijke rol. In tijden van verhoogde stress hebben mensen immers meestal meer hulp nodig van vrienden en familie. En je eigen ouders zijn wellicht de belangrijkste bron van steun. Er kunnen echter momenten zijn waarop hun betrokkenheid hen het gevoel geeft dat ze zich te veel in je leven opdringen. Aarzel in dat geval niet om hen te vertellen wat ze kunnen doen om te helpen en om belangrijke informatie door te geven, zodat ze je beslissingen begrijpen en ermee instemmen.

Grootouders maken zich zorgen over hun kleinkind, maar ook over hun zoon/dochter en andere kleinkinderen. Sommige mensen zijn zich niet volledig bewust van deze 'dubbele pijn'.

Soms wordt communicatie bemoeilijkt door jullie relatie en de gedachten en gevoelens die jullie hebben. Als je je in deze situatie bevindt, praat dan met de maatschappelijk werker van je kind, de arts of de verzorger die verantwoordelijk is voor de coördinatie.

De rol van grootouders in het gezin kan veranderen, wat zowel vreugde als moeilijkheden kan opleveren. Misschien zijn ze plots meer aanwezig in het leven van hun volwassen kind dan ze lange tijd geweest zijn. Sommigen willen hun kind, kleinkind en de familie als geheel helpen, maar weten niet hoe. Grootouders kunnen gewoon praktische steun verlenen, door hun kind en kleinkind naar het ziekenhuis te brengen of door op andere kinderen te passen.

Maar ook hun emotionele steun is onmisbaar. Ze brengen tijd door met hun kind of kleinkind in het ziekenhuis, luisteren naar hen en delen hun gevoelens over wat er gebeurt, of brengen tijd door met broers en zussen die zich vergeten voelen. Maar ze moeten ook voor zichzelf zorgen. Informele steun van vrienden en familie en formele ondersteuningsdiensten kunnen de schok van een kankerdiagnose en de gevolgen van de behandeling voor hun kleinkind en familie helpen verzachten.

Heeft de inhoud van het artikel je geholpen?